Gwy wandelt

zondag 21 januari 2018

Brandweertocht

Op zondag 21 januari richtten de Tervaetestappers te Diksmuide te Diksmuide hun brandweertocht in.
De tocht is een samenwerkingsverband tussen de wandelclub van Keiem en de brandweer van Diksmuide.
De wandelclub zorgt voor het parcours en ontvangt de wandelaars op twee rustposten. De brandweer verzorgt de startzaal en bevoorrading onderweg.
De start aan de brandweerkazerne is al indrukwekkend. Al de wagens staan buiten. Behalve dat we zo de brandweer voertuigen en bluswagens kunnen bewonderen, hebben we binnen alle plaats.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik gewandeld heb. Een blik op de kaarten van het parcours liet me kiezen voor de 22 kilometer. Dat gaf me wat speling. Mocht het me te moeilijk vallen, dan kon ik mijn wandeling tot 16 kilometer beperken. En als het vlot ging kon ik er 7,4 km bij doen.

Het eerste traject was 3,8 km. We verlieten het industrieterrein Heernisse langs een drassige weg.
De eerste rust was in Zonnestraal. Ik vond het te vroeg om wat te zitten, maar bleef toch lang praten met West-Vlaamse wandelkennissen. Ik zal niet verhelen dat mijn komende Gentse wandeling van 6 februari een gespreksonderwerp was.
Het tweede traject was 6,2 km en bracht ons naar Esen. Onderweg hadden we al van de brandweer een beker soep gekregen. Ook op de rust in een basisschool dronk ik soep om er mijn lunch bij te verorberen.
Ik vernam dat het volgende traject van 6,1 km langs de Handzamevaart geweldig modderig was. Dat was zo ook. Een keer slierde ik zelfs uit en kwam op mijn achterwerk terecht. De wandelpijlen leidden ons door de Betoosterse broeken, het overstroombaar polderland in het verre (=beth) oosten van de Ijzervlakte. Mijn schoenen en de onderkant van mijn broekspijpen waren een en al modder.
Mijn laatste etappe was 5,9 km. Die bracht ons langs het mooie kapelletje van OLVrouw Ter Hulpen. Ik kan het niet nalaten een kaarsje te kopen. Ik was trouwens niet de enige.
Verder in de etappe kregen we nog van de brandweer glühwein of vruchtensap.
Voldaan en gelukkig kon ik dan de tocht beëindigen. Een verrukkelijke tocht en veel mensen ontmoet die ik al lang niet meer gezien had.

Wandelverslaggever Mario Carton was er ook. Klik hier voor zijn foto-album. Later in de week zullen we allicht zijn verslag kunnen lezen in de wandelgazette. Ik ontmoette er trouwens heel wat wandelkennissen. Meerdere wandelverslagen in woord en beeld vindt je op de groep 'wandelagenda' in Facebook.

Geen opmerkingen: