Spookschip

Het operagebouw in Gent

Eeuwige trouw, af althans trouw tot in de dood. is een thema van een opera van Wagner. De Vliegende Hollander is een figuur die mij uitermate boeit omdat hij altijd onderweg is. Meer zelfs: hij is gedoemd om altijd onderweg te zijn, geen thuis te hebben.

Dinsdag woonde ik de voorstelling in de Gentse opera bij. Ik schrok ervan hoeveel volk er was. Het was aanschuiven bij de vestiaire. In de inkomhal zag ik ook de DVD van de opera liggen. Ik kon niet laten er bij te denken dat het toegangsticket duurder is dan de aanschaf van de DVD.
Voor de opvoering kregen we in de Redoutezaal eerst nog een uitleg over de legende, over het ontstaan van het muziekstuk, over het decor en de regie van de huidige uitvoering.
Even vertellen dat de regisseuse benadrukt dat het stuk geschreven is toen het kapitalisme opkwam. Het geld speelt dan ook een voorname rol in de uitvoering, eerder dan het maritieme.
Om 20 uur zat iedereen op zijn zetel en begon de muziek. En nadien ook de zang.
Ik ken het verhaal, Ik heb het stuk al verschillende keren gezien. Dat was dan op DVD of op internet.
Het verschil met een echte uitvoering is enorm.
Het spookschip was ook niet zoals ik het van andere uitvoeringen ken. Hier zijn de spoken demonen die uit onszelf komen, geen vreemde wezens uit een andere wereld.

Tweeënhalf uur werden we zo geboeid, de ovatie was dan ook lang en voor iedereen.

Ik kreeg een flyer mee voor de voorstelling van Die Zauberflöte van Mozart. De kans is groot dat ik ook daarvoor een ticket koop.