Gwy wandelt

donderdag 31 maart 2016

Frieten

De donderdag is mijn horizon-dag. Daarmee bedoel ik dat ik vrijwel de volledige dag in het LDC De Horizon door breng.

In het LDC op de Gentse Lousbergkaai heb ik 's morgen Tai Chi.
's Middags eet ik er. Vandaag was dat met frietjes. Vandaar de titel van dit bericht.
In de namiddag begeleid ik er de surplusactiviteiten.

Met andere woorden een goed gevulde dag, waarvoor ik graag een wandeling laat schieten.

woensdag 30 maart 2016

Onthaler

Nu de zomertijd is ingegaan is ook in de Gentse kathedraal het onthaalseizoen gestart.
Vanmiddag was het mijn beurt. Mijn eerste keer dit jaar.
Het is nog vrij fris in het gebouw en veel volk komt er nog niet.
Grosso modo 3 categorieën
  1. de mensen die het kerkgebeuren kennen. Dat zie je goed omdat ze de gebruikelijke rituelen respecteren
  2. de toeristen, die voor de cultuur komen. Vaak rondgeleid door een van onze goede stadsgidsen
  3. de anderen, die ook eens komen kijken, waaronder velen met bruine papieren boodschappentassen. 
Wat ze allemaal gemeen hebben is; dat ze door de poort van barmhartigheid gegaan zijn, al weten ze dat misschien niet. 

dinsdag 29 maart 2016

Robots genezen ons

Met de titel 'Robots genezen ons' overdrijf ik nu wat.
De juiste titel die ik zou moeten gebruiken is: ' Robotica en geneeskunde'
Over dit onderwerp kan je meer vernemen op dinsdag 12 april. Inrichter is OKRA Academie Gent. Gastspreker is Jos Vander Sloten. Die hoogleraar van de KU Leuven kent de verschillende facetten van de biomechanica door en door.

Plaats is zoals bij OKRA Academie Gent gebruikelijk, weer de Prinsenzaal.

Meer info op de web bladzijde van OKRA. Klik hier.

maandag 28 maart 2016

Paasmaandag in Bornem

Antwerpen wandelt vandaag. Als uitvalsbasis was Bornem uitgekozen. Het waren trouwens niet alleen Antwerpse wandelaars. Ook iemand als ik was erbij.
Een beetje schrik had ik voor het weer. Weer on line gaf als weercijfer 4 op een schaal van 10. Goed ... Dus waterdichte schoenen aan en de poncho mee. Het weer viel achteraf toch mee. 's Morgens wat gedruppel en later kwam zelfs af en toe de zon er door.

De wandeling zelf was een mooie tocht. Aan de vertrekplaats zaten we al meteen in het groen. De plassen in de dreven konden we met wat gezigzag gemakkelijk ontwijken. En moesten we eens door een industriezone dan was dat een ruime groene zone. Met in een loods bovendien al onze eerste rustpost. Goed verzorgde rustposten doen altijd veel plezier. Mijn dank aan de inrichters en de vele helpers.
Wat er speciaal was aan deze tocht waren de verschillende kastelen. We konden op de domeinen wandelen. We stonden niet voor gesloten hekwerk, maar konden zo vlakbij de imponerende gebouwen komen. Die doortochten waren een grote plus op deze wandeling.

Gentse centrum kerken

Bij de 4 Gentse centrumkerken zijn er weer onthalers in de kerk om de bezoekers te verwelkomen en wat uitleg te geven.
De openingsuren zijn:
  • Sint-Michielskerk: elke weekdag van 14 tot 17 uur
  • Sint-Niklaaskerk: van 10 tot 17 uur (de maandag pas vanaf 14 uur)
  • Sint-Baafskathedraal: van 8u30 tot 18 uur (opgelet, momenteel nog winterregeling tot 1 april))
  • Sint-Jacobskerk: vrijdag- en zaterdagmorgen van 9u30 tot 10u30

Opmerking. Een kerk blijft een religieuze plaats. Tijdens liturgische plechtigheden, kan toeristisch bezoek beperkt zijn.

zondag 27 maart 2016

Schoonheid van onvolmaaktheid

Nog tot 27 maart gaat in Gent in de Sint-Niklaaskerk een fototentoonstelling door
De titel is: EMILE, de schoonheid van imperfectie.
Een mooie reeks van zwart-wit foto's die verschillende gezichten laat zien. 51 gezichten van kinderen met het syndroom van Down.
De titel dekt de waarheid: ook imperfectie is mooi.
De fotoreeks behoort tot het oeuvre van Emilie Bonjé. Klik hier voor meer van deze fotografe.

Zalig paasfeest


Het is Pasen vandaag.

Ik wens iedereen een zalig paasfeest.

Met de gebeurtenissen van dinsdag is het lied van Bart Peeters wel een mooi paaslied. Klik hier voor de versie op YouTube

zaterdag 26 maart 2016

Paaswake

De klokken zijn uit Rome terug.
Heb je ze niet horen luiden?

Morgen is het Pasen. Vannacht was het dan ook de Paaswake.
Het water wordt gewijd. Verschillende mensen worden gedoopt en gevormd.
Vroeger was het in onze streken vanzelfsprekend dat je als pasgeborene gedoopt werd. Nu is dat niet meer zo. Desalniettemin kiezen sommigen ervoor om op latere leeftijd gedoopt te worden.
Ik kon met eigen ogen zien vanavond dat verschillende volwassenen die  - ik was in de Gentse Sint-Baafskathedraal - er voor gekozen hebben gedoopt te worden.

Ook in de paaswake wordt de paaskaars ontstoken. Verschillende paaskaarsen voor de patroonheiligen van de verschillende parochies van Gent stad. Die van Sint Jacob ligt nu in mijn verblijf, en moet ik morgen naar de Sint-Jacobskerk brengen, waar ze een heel jaar zal gebruikt worden. Het is ook geen klein kaarsje. Geloof me maar.

Nog eens Euraudax.

Met enkele mensen van Euraudax Zelzate waren we afgesproken om deel te nemen aan de tocht in Marke.
Marke ligt bij  Kortrijk. Om 9 uur begon de groepswandeling. De baankapitein leidde ons over het platteland, de akkers en de kouters.
De verkeerswisselaars wist hij mooi te vermijden, zodanig dat het echt een natuurwandeling werd.
Voor mensen als ik, die er niet van houden om door de modder te blubberen, was het ideaal. Het was droog, en het bleef droog.
We konden genieten van de omgeving die we bewandelden, en ook ruim genieten van elkaars compagnie. We zijn met niet zoveel Euraudaxers, zodanig dat een beetje iedereen iedereen kent. Hoewel er voor mij nieuwe gezichten waren. Het is altijd aangenaam dat er nog meer mensen zijn die zich voor deze wandelvorm - ik zou het bijna powerwalking noemen - interesseren.

vrijdag 25 maart 2016

Kruisweg

Op Goede Vrijdag zijn er in verschillende parochies de rondweg langs de kruisweg. Je ziet in vele kerken de 14 staties van de kruisweg aan de muur hangen. In de parochiekerk van Sint-Macharius, een Gentse heilige, was de kruisweg om 15 uur.
(Macharius stierf in de Sint-Baafsabdij in de XIde eeuw. De kerk dateert uit de XIXde eeuw, toen er veel mensen, van het platteland naar de stad trokken om er werk te zoeken.)

Voor de kruisweg gebruikten de verantwoordelijken een boekje van kardinaal Danneels met poëtische meditaties. Ondertussen werden op een scherm vooraan de afbeeldingen uit het boekje geprojecteerd.

Het werd een stille, ingetogen plechtigheid.

Doof de toorts

Eertijds was er nog geen straatverlichting. pas in het begin van de XIXde eeuw ontstond de stadsverlichting, met gas.
Te voren waren de straten in de stad donker en verlaten.
Vaak gold een uitgangsverbod. Eens het donker was mocht men niet meer op straat.
Degenen die toch op straat moesten zijn gebruikten flambelen of fakkels.
Maar met zo een brandende fakkel kon de groep moeilijk een huis binnen gaan.
Daarom waren er fakkeldovers vlakbij de voordeur aangebracht.
Hier zo een nog bestaand - zij het al wat vergaan voorbeeld - in Gent, in een gebouw vlakbij de Cours Saint Georges.

donderdag 24 maart 2016

Tai Chi en surplus

Het was voor mij vandaag weer mijn Horizon-dag.

Deze morgen Tai Chi. Onze instructeur Jia Bin Wang legde vandaag de nadruk op de juistheid van de houdingen en de bewegingen. De twee volgende weken zal hij niet in het centrum zijn wegens vakantie. We hebben evenwel al onder elkaar afgesproken om volgende week als groep samen te komen en verder te oefenen. We hopen op goed weer zodanig dat we buiten kunnen oefenen.

's Middags dan het middagmaal, met het gebruikelijke gezelschap aan tafel.

In de namiddag dan bijeenkomst van de surplussers. Ik had voor die groep het inkleuren van mandala's voorbereid. Ik had er een beetje schrik van of ik het uitgelegd zou kunnen krijgen. Maar nu kan ik zeggen dat de deelnemers mooie werkstukjes gemaakt hebben. Sommigen hebben hun inkleurwerk mee genomen om het aan hun kinderen of kennissen te laten zien.
Mandala zal ik meer op het programma plaatsen. De deelnemers kunnen zich gemakkelijk concentreren en bereiken een zekere rust. Oud van jaren, maar jong van hart.

Al met al werd het weer laat vandaag. Het was bijna 6 uur, toen ik De Horizon verliet. Gisteren was het met het lentebuffet en het gebabbel erna ook al laat geworden.

Ik moest dan nog snel boodschappen doen. En liep vlak voor ik bij mijn verblijf terug kwam toch wel Peter, een Gentse straatzanger, tegen het lijf. Ik vertelde hem dat er in de ontmoetingsruimte van de Horizon een persknipsel over hem hing. Hij zal een van deze dagen eens gaan kijken, want hij wist van niets.

woensdag 23 maart 2016

Half stok

De terreurdreiging wordt ernstig genomen. Van ochtend ging ik boodschappen doen. Een beveiligingsagent vroeg me om mijn schoudertas te openen. Ik deed het. 'Dank je wel' zei de mijnheer en ik kon doorlopen.
Later in de ochtend tegen de middag stapte ik naar het LDC De Horizon. Ik eet er vrijwel iedere middag. Vandaag was het bijzondere maaltijd: lentebuffet.
Bij het OCMW-gebouw hingen de vlaggen half stok. Dit als teken van rouw om de slachtoffers van gisteren.
Terwijl we al aan tafel zaten was het twaalf uur. Tijd om een minuut stilte. Ook dit om ons medeleven met de slachtoffers te betuigen.
Maar het leven gaat door. We laten ons niet in paniek brengen. Integendeel.

dinsdag 22 maart 2016

Vrij van geweld

22/3/2016 Doelwit België

Deze avond waren we met verschillende mensen bijeen voor een viering. De viering was al lang voorzien. Niet voorzien was dat een aantal terroristen deze morgen dood en verderf gingen zaaien. Bomaanslagen in de luchthaven van Zaventem en een metrostation in Brussel deden ons huiveren.

We willen geen spijkerbommen maar we willen leven in een land waar vrijheid heerst. Waar we zonder schrik kunnen reizen en op straat komen.
Laat solidariteit en liefde sterker zijn dan spijkerbommen en bomgordels.

Onthaalseizoen

Deze middag kwamen de onthalers van de Gentse Sint-Baafskathedraal samen.
Doel van de bijeenkomst was o.m. de werkverdeling aan de onthaaltafel, Wie doet wanneer dienst?

Het is dit jaar het jaar van de Floraliën, waarbij er veel volk naar Gent komt, en waarbij ook in de kathedraal een keur van bloemen zal te zien zijn. Ik kan me nog van de vorige editie herinneren dat er toen heel wat toeristen de kerk in hun programma opnamen.

Dit jaar is de kathedraal ook een jubileumkerk in het kader van het jaar van barmhartigheid. Je komt binnen door de poort van barmhartigheid, en bij het hoofdaltaar staat een kopie van een schilderij uit de XVIde eeuw over de werken van barmhartigheid. Het origineel hangt in een straalkapel in de kooromgang.

Op 28 april begint het onthaalseizoen.

maandag 21 maart 2016

Geel manneke pis

Brussel en Geraardsbergen discussiëren wie van beide het oudste Mannele Pis heeft.
Gent doet in die discussie niet mee.
Gent heeft het jongste manneke pis.
Ik zag mensen gisterenavond aan een nis boven een deur op de Vlasmarkt werken. Maar pas vandaag zag ik het resultaat: een klein manneke pis in mini versie en in het geel gekleurd.
Er zit een verhaal achter, een stripverhaal zelfs.

Lees een artikel daarover in Het Laatste Nieuws

Van de Ijzer naar de Somme

De Eerste Wereldoorlog aan de Ijzer herinneren we ons heel goed. Zo goed soms dat we de oorlogsstrijd in Noord-Frankrijk uit het oog verliezen. De strijd aan de Somme eiste een hoge tol. Tienduizenden soldaten sneuvelden ginder.
De stad Ieper en le Pays du Coquelicot organiseren om de twee jaar een meerdaagse herdenkingsmars.
1916 was het jaar van de slag om de Somme. Dit jaar gaat de herdenkingsmars dan ook richting Somme.
Het is een meerdaagse die eindigt met grootse herdenkingsplechtigheden op 1 juli.
Om praktische redenen is het aantal deelnemers beperkt. Busvervoer, overnachting en zo worden geregeld door de inrichters. Je moet een slaapzak mee nemen, en stappen moet je uiteraard zelf doen.

Inlichtingen en inschrijving bij de dienst Toerisme van Ieper. Als je interesse hebt, zal je wel moeten telefoneren, want ik heb geen details van het evenement op hun website zien staan.

zondag 20 maart 2016

Palmtakje

Palmzondag.
Nu onze kerken steeds leger worden, en zelfs gesloten gaan een aantal rituelen die vroeger iedereen kende ook verloren.
Dat is zo op palmzondag, de zondag voor Pasen.
Op palmzondag worden de palmtakjes gewijd achteraan in de kerk. Nadien gaan de gelovigen naar voren in processie om zo de blijde intocht van Jezus in Jeruzalem te gedenken. Maar na de blijde intocht volgt het passieverhaal. Jezus wordt weg gejouwd en ter dood gebracht.
Na de H. Mis nemen de meeste kerkgangers een palmtakje mee naar huis. Vroeger was dat als tovermiddel tegen mogelijk onheil, of als waarborg voor vruchtbare oost. Nu is het een teken van bewuste keuze van het christen zijn.

Meersen aan de rand van Gent

Vandaag zou ik mee stappen in de Floratochten. Ik had met niemand afgesproken, gewoon omdat ik dacht: als ik vroeger wakker ben, vertrek ik vroeg. En als ik laat op sta, vertrek ik ook later.
Ik verblijf nu eenmaal in Gent. De start van de tochten van de Florastappers was dan ook vlakbij.
Ik koos voor de natuurwandeling van 30 km.
Heerlijk wandelen langs de volkstuinen en de Scheldemeersen. De Schelde stroomafwaarts Gent bepaalde onze tocht. De oude meanders van de Schelde in de Damvallei. De vele vijvers en het meer dat uitgegraven is om grond te hebben om de E17 aan te leggen. Die vele vijvers vormen een paradijs voor de vissers. En voor de wandelaars. Wie de moeite nam om even stil te staan, kon reeds heel wat verschillende vogels ontdekken. De natuurliefhebber kwam dan ook aan zijn trekken.
Het groengebied breidt zich nog steeds verder uit. Als recreatie voor de wandelaar. Voor wandelaars met kinderen in een buggy moeten nog wat paden aangelegd worden. We zagen de voorbereidingen daarvoor al.
De club bood ons aangename rustposten. Een was het lokaal van  zeilclub de RBSC en charmeerde door een brandend open houtvuur. Prettig aan de tocht vond ik ook dat een domein, waar vroeger de Gentse kinderen op vakantiepatronaat kwamen, en nadien gesloten was, nu terug open is en voorzien van wandelpaden.
Nog een pluspunt vond ik in Destelbergen het zintuigenbos. We wandelen niet alleen met onze voeten en ogen maar willen ook voelen en ruiken.
Klik hier voor mijn foto's.
Er staan trouwens heel wat fotoreportages op internet,.

Proper

Gisteren en vandaag zag ik tijdens mijn wandelingen veel mensen met fluo-hesjes en plastieken zakken. Ze speurden de wegbermen af naar achtergelaten vuil, raapten het op, en sorteerden het eveneens.
Mijn respect gaat uit naar al die mensen die het vuil dat door voorbijgangers is achtergelaten, opruimden.
Ik verschoot ervan hoeveel zwerfvuil er zo is. Vooral blikjes. Zo moeilijk lijkt het me niet om een leeg blikje mee te nemen, tot wanneer je een vuilbak tegen komt.

Ondertussen een dikke proficiat voor al die vrijwillige schoonmakers.

Doof en blind

'Maria Heurtin'  is een film die ik eens in gezelschap zag, en ook eens uit de bibliotheek leende.

Maria een blind en doof meisje bleek onhandelbaar te zijn. Wat wil je met zo een dubbele handicap?
Ze groeide op. Ze leerde heel wat. Dank zij de inspanningen ontwikkelde ze zich.
Meer nog. Ze slaagde erin om anderen wat te leren.
Ondanks of misschien juist dank zij haar handicap slaagde zij erin ander blinden braille te leren.

De film gaat vooral over haar kind zijn, en hoe haar onhandelbaarheid in kracht wordt omgezet.

Ondanks haar zorgbehoevendheid werd ze zelf een verzorgende.
Een mooi beeld voor deze 20ste maart, de dag van de zorg. Zorg in beweging. 

zaterdag 19 maart 2016

Frontstreek

Het was al lang geleden dat ik in de Westhoek gewandeld had. Dit weekend hadden we er dan wel 2 tochten. Zondag de Marche of Peace vanuit het mini stadje Mesen, ingericht door de wandelvereniging van Wervik. Vandaag Dwars door de frontstreek vanuit Ieper. Die tocht was ingericht door die wandelclub die nooit moe is. Ik had al beloofd aan mensen van de wandelclub van Boezinge om aan hun tocht deel te nemen.
Uit het ruime aanbod van afstanden koos ik voor de 26 km.
Grosso modo kan ik de tocht indelen in een natuurwandeling en in een stadswandeling. De eerste trajecten wandelden we door Vlamertinge en Dikkebus. In het agrarisch landschap brengen de oorlogsbegraafplaatsen de strijd die hier uitgevochten in herinnering.
De landbouwers van nu zijn overigens goed bezig hun akkers te bewerken. Af en toe konden we opzij gaan voor zo een mastodont van een landbouwmachine. Ik wil trouwens ook vermelden dat ik heel wat vrijwilligers bezig zag met de opkuis van de wegbermen: blikjes verwijderen en zo. 
Het tweede gedeelte bewandelden Ieper zelf. Langs nieuwe wijken en langs de na de oorlog heropgebouwde historische gebouwen. In de Vestingsroute hadden  we- dat kan je wel veronderstellen - de Menenpoort. 
Ieper noemt zich de stad de van de vrede. Met deze tocht door de Ypres Salient hopen we dat de vrede blijft duren. En ook elders in wereld tot stand komt. 

vrijdag 18 maart 2016

5 jaar oorlog

5 jaar al woedt de oorlog in Syrië.
Wat vertellen de Syriërs zelf over Syië?
Dat was het thema 'Syrians on Syria' dat dinsdag in herberg Macharius doorging.
De ruimte was veel te klein voor de vele mensen die kwamen opdagen.
Ik zat naast een Syriër. Die knoopte onmiddellijk een gesprek aan, zo kon hij zijn Nederlands oefenen. Maar nog niet alle vluchtelingen zijn al zo lang in België. Sommigen kennen nog geen Nederlands.  Het panelgesprek werd dan ook in het Engels gevoerd.
Zo weten we nu uit eerste hand wat er in Syrië gebeurt. En dat er veel wreedheden gebeuren, dat weet je maar al te goed van op het nieuws.
Meer over de humanitaire hulp die we kunnen bieden is te vinden als je goegelt met  #WithSyria.

Begynhof O.L.Vrouw ter Hoye

In Gent aan de Lange Violettestraat ligt een oud begijnhof. Het klein begijnhof. Begijntjes zijn er niet meer. Ooit woonden er 400 begijnen verdoken achter de stille muren.
Dinsdagmiddag bezochten we die oase van stilte en rust.
Een ex-pastoor van de parochie praatte met ons over de lotgevallen van het begijnhof sinds de stichting ervan in 1234. Het begijnhof ligt nu in een drukke straat, maar lag toen buiten de stadsmuren.
Het rustige oord kende soms bewogen tijden. Een paus schafte de orde af, maar de begijnen waren geen orde. De Franse Sansculotten schaften de kloosters af, maar de begijnen waren geen klooster. Toen de industrialisatie opkwam, wou men er een fabriek van maken. De eerste wereldoorlog en de sekwestratie nadien, gaven dan aanleiding tot het ontstaan van een VZW.
Een stilte en rust die een bewogen geschiedenis verbergt.
We bezochten de kerk. De kerk zal overigens blijven bestaan en de parochiekerk worden van een grotere parochie, territoriaal groter dan alleen maar het begijnhof.
We bezochten de Sint Godelieve kapel. Over de legendes die over deze heilige de ronde deden, lees dat maar in de Wiki.
We bezochten het huis van de grootjuffer. Het bureau waar de vrouwen begijn werden nadat ze 7 jaar in een convent verbleven hadden, bestaat nog altijd. Maar is normaal niet te bezoeken.
We sloten de middag af met een bezoek aan de pastoorswoning. De pastorij was niet op het begijnhof gevestigd. De pastoor was immers een man.
Ginder kregen we bij een kopje koffie nog uitleg over de Michielsbeweging. Een beweging van jongeren die hoewel ze niet meer alleen vrouwelijk zijn, de idealen van de begijnen nog altijd na streven.

woensdag 16 maart 2016

Egmont deed het weer

Iedere maand organiseert de Zottegemse wandelclub een midweek tocht. Vandaag was het wel ideaal weer om ginder te wandelen.
De start was in Bevegem, in de voetbalkantine aldaar. Meteen trokken we het domein van Breivelde in. Het was genieten. Heerlijk wandelen en genieten van de natuur die zich in de lente ontwaakt.
Simpele dingen als katjes aan boomtakken weten de wandelaars te charmeren. En de voetstap van de duivel die deert ons niet.
Nog voor de eerste rust kwam ik twee oude bekenden tegen. Dat oud moet je relativeren, maar zo jong zijn we niet ook niet meer.
Samen stapten we naar de eerste rust in de deelgemeente Grotenberge.
Daar hadden we nog een lus. Nog meer landelijk dan het eerste traject.
De tweede keer dat we in de rustpost aankwamen, zaten er al veel mensen buiten. Je voelt het komen. Het is geen weer meer om binnen te zitten.
Het derde traject bracht ons via Leeuwergem en Breivelde naar Bevegem terug.
Het was een gezellige wandeling. Goed verzorgd. Egmont weet er altijd iets moois van te maken.

dinsdag 15 maart 2016

Verdwenen steden

Iedere keer dat ik in de stadsbibliotheek kom, passeer ik langs de afdeling 'sprinters'. Dat zijn boeken die je voor een week kan ontlenen. Voor een week maar, verlengen is niet mogelijk. In de schappen stond al een hele tijd een leeg vak, voor de Atlas van verdwenen steden. Nu stond er wel een exemplaar van dat boek. En ik nam het eruit. Na mij was het schap dus weer leeg. De atlas is uit het Frans vertaald en in 2015 uitgegeven.
Vele steden ken ik niet: Van anderen ken ik de naam; Carthago, Pompeï, Angkor, Babylon. Hiroshima, .
De vele andere namen waren me onbekend. maar toch. Rampen met kernernergie, natuurrampen, oorlogsgeweld hebben grote steden van de kaart geveegd.
Van de steden, heb ik er maar één bezocht, dat is Massada aan de Dode Zee.
Er zijn een paar verdwenen steden, die ik bij leven en welzijn, toch in mijn reisplannen zal opnemen.

maandag 14 maart 2016

Na al die jaren.


Woensdag wordt in de Kinepolis te Gent de 100.000ste bezoeker aan de film 'Achter de wolken' verwacht. Sinds 10 februari speelt de film in de zalen.

Ik heb de film vandaag gezien. De acteurs hebben sowieso al mijn bewondering.
In deze film brengen ze de situatie overtuigend over. Er zijn ups en er zijn downs. Hoe komen twee oude mensen ertoe om een jeugdrelatie opnieuw op te nemen? Overigens wat me in de film het meest trof was de band tussen grootmoeder en kleindochter.

Los van het verhaal: wat een acteertalent!
Ik kan het me bijna niet voorstellen dat Chris Lomme al 77 jaar is. Ze acteert nog altijd, geeft toneelles, is vrijwilligster in een dagcentrum en wil nog altijd graag reizen.

Het vervloekte land

Vandaag moet ik een boek van Luc De Vos weer brengen naar de bibliotheek. Ik had het vorige week ontleend en het is een zogenaamde sprinter. Daar bedoelen ze een boek mee, dat je hoogstens een week mag houden, en bovendien de leentermijn niet kan verlengen.
Het boek noemt 'De roes van het heden'. Evenwel is het postuum uitgegeven. Het zijn allemaal columns en korte teksten die Luc eertijds geschreven heeft. In sommige gebruikt hij nog de Belgische frank. Ze zijn dus al meer dan  15 jaar oud.
Zal ik maar iets citeren uit stukje van 5 bladzijden dat de titel draagt: Dag, lief meisje.

Zelzate, gruizelige fabrieksstad. Ik was er vanuit mijn lieflijke stede Gent heen gegaan om er in deze donkere dagen mijn licht te doen schijnen.
Er wonen goede mensen daar In Zelzate. Ik speelde er mijn liederen in zaal Het Vervloekte Land. En de mensen zongen allemaal mee. Mijn liederen zijn immers niet moeilijk. Iedereen kan ze naar hartenlust mee brullen. Het is eenvoudige volkskunst die ik beoefen. En toch vinden de mensen het fijn. 

zondag 13 maart 2016

Kriek en matten

Langs een watermolen
Wat hebben krieken en matten nu met elkaar te maken?
Ik weet het niet.
Ik weet wel dat ik mooi gewandeld heb in Herne, op een tocht ingericht door wandelclub De Marktrotters.
De sportzaal waar de wandeltochten begonnen lag vlak bij het treinstation van Herne. Wel gemakkelijk voor iemand als ik die steeds het openbaar vervoer gebruikt. Uit de verschillende afstanden die de club aanbood koos ik voor de 15 km.
Van meet af aan bewandelden we het landelijk landschap. In het dorp van Herne hadden we een eerste rust. We waren er welkom en om in de sfeer te blijven stond er meteen ook GO op de muren. We liepen o.a. langs riviertjes of dien ik te zeggen brede beken? Mooie plekjes werden gretig gefotografeerd. Een tweede rust hadden we eveneens in een basisschool. Pas na een mooie doortocht langs nauwelijks betreden paadjes waren we in Kokejane aangekomen. Ik denk dat wij op Vlaams grondgebied gebleven zijn. De langere afstanden trokken de taalgrens over. Op die 2de rust was het voor mij tijd voor mijn gebruikelijk soepje om mijn boterhammetjes op te eten.
Ondertussen waren we al over de helft van de tocht trouwens.
In het laatste traject kregen we nog meer mooie wegjes. En zelfs een paar metertjes modderbrij. 
Een tocht onder een stralend zonnetje in het Pajottenland, dat is tocht om nog meer te doen. Ik heb alvast een spaarkaart mee gekregen.

zaterdag 12 maart 2016

Dendermonde, een ruine

Op zaterdag 12 maart 2013 stapte ik wandelroute 2 uit het boekje 100 Jaar Groote Oorlog met als subtitel Wandelen in Scheldeland.
Dikwijls denken we alleen aan de Westhoek als we het over de 1ste wereldoorlog hebben.
In België zijn er meerdere steden totaal vernietigd door de aanvaller. Die noemen we de martelaarsteden.
Als vestingstad was ook Dendermonde daarbij. De brug over de Schelde was essentieel voor de aanvaller om richting zuiden te trekken, en eveneens essentieel voor de verdedigers die zich uit Antwerpen zouden moeten terugtrekken.
Een voorbeeld van de vernietiging: de ramskop aan het OCMW van Dendermonde is het enige dat nog rest van de Gentse poort.
De wandelroute zelf is in het boekje goed beschreven en rijkelijk geïllustreerd met foto's van de vernietiging. Zelfs afdrukken van briefkaarten met vernietigde gebouwen. Ook 100 jaar geleden bestond er ramptoerisme.

Ik kan de tocht aanbevelen. Evenwel denk ik dat als je ze wil stappen, je de tocht dient te combineren met een andere activiteit. Voor een clubwandelaar is 4 kilometer wat kort.
Het is bijvoorbeeld interessant om het oudheidkundig museum te bezoeken. Als Gentenaar kon ik niet na laten op te merken dat de Gentenaars in 1345 Dendermonde veroverden, en in later in dezelfde eeuw veroverden ze de vestingstad nog eens op Lodewijk van Male in 1380. Er werd nogal gevochten in en rond Dendermonde.
Het museum toont ook de bewoningsporen uit de IJzertijd en laat zien dat St.Gillis Dendermonde al een Keltisch-Romeins heiligdom was.

Een pater in het vleeshuis.

Een tentoonstelling onder de titel 'Van missionaris tot stripheld' in het Vleeshuis museum op de markt van Dendermonde.
Dat was voor mij een goede reden om de trein naar Dendermonde te nemen.
Vooral tussen de twee wereldoorlogen is er heel wat rond pater De Smet gepubliceerd. Tijdschriften, boeken, stripverhalen, Vlaamse filmpjes en nog meer.
Veel behoort tot de verhaaltrant. Wat er echt gebeurde wordt vaak overdreven en geromantiseerd.
Die figuur van de missionaris werd door katholieke uitgeverijen gebruikt om de jeugd stichtelijk op te voeden.

Is het nu toeval? Maar toen ik later in een bakkerij een broodje smos at, las ik wat in Het Nieuwsblad. Een artikel erin legde relaties tussen voetbalsport en Indianen bloot. AA Gent zou het beeld van het indianen hoofd niet meer mogen gebruiken als mascotte. Volgens een Indiaanse voorvechtster zou dat een uiting van racisme zijn.

Op mijn toer door de Dendermondse binnenstad passeeerde ik ook het geboortehuis van de betrokken missionaris. In de Kazernetraat, vlak bij het gerechtshof hangt er een gedenkplaat.

Ik passeeerde tevoren ook het standbeeld van de pater aan de OLVrouwkerk. Het ziet er uit als een massief bronzen beeldhouwwerk. Maar het is een plastiek, letterlijk dan. Het oorspronkelijk beeld was van binnenuit vernietigd. De beeldhouwer had niet voorzien dat interne condensatie het beeld zou doen barsten en in stukken uiteen laten vallen.
Het beeld toont een man in soutane met in de ene hand het kruis (het was immers een katholieke missionaris) en in de andere hand de olijftak. Die symboliseert zijn rol die hij als vredestichter bij de verschillende Indianenvolken had, ondanks de tegenwerking van goudzoekers en landverhuizers. Daarover loopt een tentoonstelling in het het Gentse Caermersklooster onder de titel 'the Call of the Rockies'

't Krochtje

't Krochtje
Bij de Gentse Sint Jacobskerk, op de hoek van de Vlasmarkt staat een café.
Je moet trapjes af om er binnen te komen.
Sinds een paar jaar noemt het café Gloria.
Ik heb het nog gekend als café 't Krochtje.
Het is al een oud café.
Zelfs mijn reeds lang overleden ouders gingen soms op café in 't Krochtje.
Van buiten ziet het er nog uit als vroeger. Binnenin lisschien ook wel.

vrijdag 11 maart 2016

Zo weinig mogelijk in de rugzak

Lees eens het artikel op:
www.tourdumondiste.com/voyager-avec-sac-ultra-leger
Het is wel in het Frans geschreven.
Misschien heb je Google vertaal nodig voor bepaalde gedeelten.
De vertaling is soms erbarmelijk, maar toch begrijpelijk.
Om een zinnetje te citeren:
La perfection est atteinte, non pas lorsqu’il n’y a plus rien à ajouter, mais lorsqu’il n’y a plus rien à retrancher.
Perfectie is bereikt, niet wanneer er niets meer toe te voegen, maar als er niets om af te trekken

donderdag 10 maart 2016

Verslaafd

Toen ik medio 2015 in het AZ Palfijn verbleef was daar ook een jonge vrouw, eigenlijk nog meer een meisje.
Zij zou het ziekenhuis verlaten om opgenomen te worden in een gespecialiseerde psychiatrische inrichting. 
Het was een goedlachs meisje, altijd behulpzaam voor de andere patiënten. Iedereen had graag dat ze met hen de tafel deelde.
Maar zij droeg een zwaar lot. Ze was verslaafd aan opiumderivaten. Wat ik daarbij moest denken wist en weet ik niet, maar wel dat het een geweldig gevaarlijke en verslavende drug was. Zij moest daarvoor een speciale ontwenning volgen.

En dat is nu het mooie aan haar. Bij haar afscheid gaf zij verschillende mensen die in het ziekenhuis op dezelfde verdieping verbleven zo een mooi ballonnetje in de vorm van een vis als kadootje. 

Nu al meer dan 200 dagen later, staat het visje nog altijd te pronken op mijn schoorsteenmantel. Ik hoop dat het met de jonge dame ook goed gaat. 

Kracht

De donderdag is mijn HORIZON-dag.

Deze morgen Tai-Chi oefeningen. Onze instructeur Jiabin Wang, benadrukte in deze les de kracht. Hij had vast gesteld dat het met de 'forms' redelijk goed is in onze groep, maar dat er aan de 'force'  nog heel wat te verbeteren is. Ik begon nog te denken aan 'May the force be with you'. Maar dit terzijde. Tai Chi is een bewegingskunst die tenslotte van oorsprong een Chinese gevechtskunst is.

Zoals vrijwel iedere middag eet ik in De Horizon. Iedere dag is er een andere maaltijd. Je kan niet kiezen. Het is geen restaurant. De dagschotel is altijd lekker. Deze middag cordon blue met erwtjes en gebakken aardappelen.

Na de maaltijd bleef ik nog zitten om de krant te lezen. want om 14 uur kwam de surplusgroep die ik mee begeleid samen. Vooraf had ik nog met de sociaal assistent een gesprek met hoe we de activiteiten verder in het jaar aanpakken. Er zijn aspecten die ik niet beheers, dan is ook de inschakeling van andere vrijwilligers nodig. En het staat als een paal boven water dat we de surplussers activiteiten moeten kunnen aanbieden waaraan ze wat hebben, en die ze graag willen doen.

Deze middag heb ik er een spelmiddag van gemaakt. Domino wordt nog altijd graag gespeeld.

Lei

Ik heb me ingeschreven voor een reis doorheen Roemenië.
Het programma staat op de site van OKRA, klik hier.

Roemenië kent de euro nog niet. De Lei is de munteenheid in Roemenië.

Volgens de wiki is de naam afkomstig uit een vroeger betaalmiddel. Eeuwen geleden werden Nederlandse daalders als munteenheden gebruikt. Die daalders droegen een leeuw als afbeelding. Vandaar ...

woensdag 9 maart 2016

Een betere wereld

Sommige acties voor een betere wereld springen door hun breed draagvlak in het oog. Ik denk dan aan acties als Broederlijk Delen, of Hart boven hard.
Een actie als Belmundo was nieuw voor mij. Het is maar dat ik in de Gentse stadsbibliotheek een brochure erover zag liggen.

Bij het doorbladeren van de brochure heb ik toch al wat activiteiten in mijn agenda genoteerd.
- 8 maart: Een film, Die heb ik gisteren gezien.
- Op 22 maart is het de waterdag. Dan komt er voor een week een 3D-waterput in de stationshal van Gent Sint-Pieters.
- Op 13 maart is er een waterwandeling in het Gentse. Maar toen ik me wou inschrijven, bleek die al volgeboekt. Niet getreurd. Ik ben niet de enige wandelaar. Er komt een tweede tocht, en daarvoor kon ik me dan wel nog inschrijven via het LDC De Knoop. Het wordt dan wel op 10 april.

Er zijn nog veel meer activiteiten. Kijk maar naar het programma op: http://belmundo.org/, of haal een brochure in een Gentse stadsbibliotheek.

dinsdag 8 maart 2016

Ons water, hun water

Er gaan in het Gentse een reeks activiteiten door rond internationale soldiiraiteit. Het initiatief noemt Belmundo. Thema dit jaar is is: "z/onder water".
Vrede vzw toonde in de Studio Skoop ons een film 'Our water, their water'
De film behandelde de waterbevoorrading in Israël en de Palestijnse gebieden.
Er zijn in die streken geweldig veel woestijnen. Het regent er alleen maar in de winter. Het water moet opgespaard worden voor de droge zomer. Waterleidingen zijn door de oorlogsstrijd vernietigd. In de film vertelden Israëlische en Palestijnse autoriteiten hoe zij de problemen trachten op te lossen. We zagen ook hoe de gezinnen praktisch met het tekort omgaan.
De film ging samen met een debat over de problematiek.

Zelf ben ik tweemaal in Israël geweest. Met eigen ogen heb ik kunnen zien hoe de Dode Zee kleiner wordt. Ik ben aan de bronnen van de Jordaan geweest, ooit door de Israëliërs op de Syriërs veroverd. Nu nog zijn de betrokken delen van de Golan hoogte door de Israëliërs bezet. Ik kon dan ook gemakkelijk herkennen wat de betrokken problematiek was.

Oorlogen in het Wilde Westen




Wounded Knee

Uitgeroeid, door de soldaten met snelvurende geweren beschoten, moesten de Indianen hun strijd tegen de blanken opgeven. Het werd een afslachting.

Het bloedbad staat beschreven in de WIKI, klik hier

Dit blogbericht naar aanleiding van de tentoonstelling over de indiaanse tragedie die onder de titel the Call of the Rockies doorgaat in het Caemersklooster te Gent.

Klik hier voor wat foto's die ik er maakte.

Eten in een voormalige kerk

Vandaag was mijn agenda wat overhoop gehaald.. Mijn eigen schuld trouwens. Ik had een afspraak verkeerd genoteerd.
Zo ben ik dan deze middag in de Parnassus gaan eten. De Parnassus is een sociaal restaurant in de Oude Houtlei te Gent.

De eetgelegenheid is gevestigd in een voormalige Franciscanerkerk. Het plafond is met een houtconstructie ogenschijnlijk lager gebracht. De ramen zijn geïsoleerd. Er is vloerverwarming.
De keuken is in de rechterbeuk geplaatst. De andere zijbeuk, de middenbeuk en het koor bieden dan plaats voor de eettafels.
Een uitgelezen plek om eens de dagschotel te eten. Vandaag waren dat ribbetjes.
En duur is het er niet.

De zaal wordt ook voor concerten en dergelijke gebruikt. Zo vormt het gebouw een ruimte voor cultuur en ontmoeting.

maandag 7 maart 2016

Te veel vetten

'Te veel vetten in je bloed'
Een lang artikel uit het OKRA-magazine van februari behandelt dit thema.

Laat me het einde ervan citeren:
Neem zelf het heft in handen.
Het allerbelangrijkste is een algemene gezonde levensstijl. Dat is gezonde voeding volgens de regels van de kunst (niet te veel verzadigde vetten, veel groenten, ...) en een gezonde hoeveelheid beweging (ongeveer dertig minuten per dag). Beperk je alcoholverbruik. Laat je informeren door je arts of diëtist.

Het tijdschrift, met het volledige artikel vind je hier. okra-magazine-feb 2016

Eens pelgrim, altijd pelgrim.


Eens pelgrim, altijd pelgrim.

Dit filmpje dat op You Tube staat, wil ik jullie niet onthouden.

zondag 6 maart 2016

Verloren in de maartse buien

Vandaag ging de Verloren Kosttocht door in Torhout. Een mooie tocht met natuurschoon, plekjes met geschiedenis, privé domeinen en landelijke wegeltjes.
Maar wat niet goed was, dat was de weersvoorspelling. Desalniettemin trokken ik en honderden anderen naar Torhout. Gezien het slechte weer - ik was al druipnat van het stappen van het station naar de start zaal - besloot ik voor een niet te lange afstand te kiezen.
De kleinste afstanden deden het domein Verloren Kost niet aan. Dat domein zat in de afstanden van 14 km en meer. Ik besloot me voor de 14 in te schrijven, met in het achterhoofd dat ik dan nog altijd in Wijnendale een extra 5 km kon doen, mocht het opklaren.
Een vrij kort traject bracht ons naar de eerste rustpost in Don Bosco. Dan plooide de wandeling volledig open. Maar het bleef regenen. Sommige paadjes waren in beekjes herschapen. Het water in de grachten er naast stroomde snel. Ik moest warempel eerder aan de Zwalmstreek denken dan aan dit houtland met gewoonlijk rustige grachten. 
Onze tweede rust hadden we dan in Wijnendaele. Onder elkaar uitten we onze bewondering voor de 50 kilometer stappers die hier later op de dag zouden passeren. Tel al die kilometers maar af in zo een weer. We kregen er warempel nog een fikse hagelbui bij. Voor zo een prestatie was ik zo moedig niet en wandelde langs het domein De Verloren Kost weer terug naar Torhout met tegen het einde aan nog een een avontuurlijke doortocht bij de bospartijen vlakbij een tennisclub. annex speeltuin.
Een mooie tocht. Nattigheid en slijk houden wandelplezier niet tegen.
Mijn kleren hangen nu al te drogen, en ook mijn schoenen zijn geborsteld. En het zonnetje schijnt ondertussen alweer.  

zaterdag 5 maart 2016

Wandelaars & fietsers aan de Lieve


Vannacht heeft het lichtjes gevroren, en het belooft een mooie dag te worden. Met plezier nam ik dan ook de tram naar Evergem. We waren met een drietal uit het wandelteam De Doetjes tegen 9 uur in Het Vurstjen afgesproken. We zouden meewandelen in de MPI-tochten van de WAK.
De MPI-tochten vormen trouwens een vaste waarde in mijn wandelagenda.
Het werd een heerlijke lentetocht. Hier en daar was er weliswaar nog een vliesdun ijslaagje op de waterplassen. We wandelden van Het Vurstjen naar Belsele. In de Heksenketel hadden we onze rust. Ik kan er niet aan doen. Maar een rust in het café De Heksenketel geeft een toegevoegde waarde aan de tocht. We waren er niet alleen. Een Ertveldse wielerclub had er ook zijn rustpost voorzien.Buitensporters onder elkaar. Gedeeltelijk liepen onze routes trouwens samen. Hun bepijling was van een andere kleur dan de onze. We konden dan ook op ons traject blijven en langs het park met de zonnepanelen stappen, Vanaf het rabot aan de Brugse Vaart volgden we een eind de Lieve, om dan weer richting Belsele te stappen. Onze tweede rust hadden we ginds in een schooltje.
En van die tweede rust maakte we dan een traject doorheen op het einde Evergem Dorp om zo weer in de school voor buitengewoon onderwijs te belanden.

Je kan me dus geloven als ik vertel dat de MPI-tochten op mijn agenda blijven staan.

Gewoonlijk zet ik geen foto's meer op het internet. Nu heb ik het toch gedaan om photos.google.com uit te proberen. Voor mijn foto's klik hier
Voor de foto's van een clubgenoot van mij klik hier.

vrijdag 4 maart 2016

De kracht ontwaakt.


May the force be with you.

Al bijna 40 jaar kennen we Star Wars.

Het houdt maar niet op. In 2015 is maar weer eens een nieuwe aflevering gemaakt.
Vandaag ben ik naar die  episode gaan kijken in de Decascoop.

Vertrouwde personen en situaties die ons door de kracht van het beeld en de verschillende figuren met ongewoon uiterlijk in de ban houden.

Woede

Een spreuk van Boeddha.

donderdag 3 maart 2016

Digitaal talent punt

Op heel wat plaatsen in Gent zijn er plekken waar er WIFI is. Er zijn ook plezkken waar er een pC staat.
Ze zijn over heel Gent verspreid.
Dikwijls is er zelfs een begeleider aanwezig.
En dat is al een paar jaar zo.
Wel even opletten voor de openingsuren.

Klik hier voor een kaart waar je in Gent zo een digitaal talent punt kan vinden.

Zelf heb ik er ruim gebruik kunnen van maken toen ik in mijn verblijf geen internet had.

woensdag 2 maart 2016

Murales

Murales = muurschilderijen.
Vlak voor ik op reis vertrok was er een vergadering van mensen uit de Macharius-buurt met de Colombiaanse schilder Jafeth Gomez. Hij zou samen met de buurt een muurschildering maken.
Kinderen van de nabij gelegen school 'Het Trappenhuis' hadden al ontwerpen en voorbeelden en fragmenten op papier gemaakt. Van een paar afbeeldingen wist ik toen al zeker dat die in het uiteindelijk schilderwerk zouden terugkomen.
Ik ben gisteren naar de Gentse Voorhoutkaai gaan kijken. De muurschildering is er nu. Centraal in de compositie staan handen die vanuit tegengestelde werelden elkaar aanraken.
Het is een muurschildering. Ongetwijfeld zal die jaren stand houden.

Daarnaast ben ik deze middag naar de Sint-Baafskathedraal geweest. De Colombiaanse schilder heeft daar zijn eigen versie van de 'Rechtvaardige Rechters'. Trouwens ook andere kunstenaars hebben het verdwenen paneel op hun manier verbeeld,
Let op het is in het koor van het kerkgebouw maar een tijdelijke tentoonstelling. Ze is nog te bezichtigen tot half maart.

ad 1: http://www.burenvandeabdij.be/colombiaan-schildert-samen-met-buurtbewoners-de-herbergmuur/
ad 2: http://www.broederlijkdelen.be/nl/agenda/tentoonstelling-de-rechtvaardige-rechters-terug

dinsdag 1 maart 2016

Op de vlucht


Duizenden, tienduizenden, honderdduizenden mensen zijn op de vlucht. Hun huizen worden gebombardeerd, Op straat worden ze beschoten. Hun familieleden worden onthoofd. De mensen vluchten uit hun erbarmelijke toestand weg. Maar waar kunnen ze naar toe?

Deze middag had OKRA Academie Gent de heer Pieter Stockmans uitgenodigd. Die mijnheer is een onderzoeksjournalist en heeft heel wat onderzocht in Libanon, Syrië, Turkije en nog van die landen. De lezing droeg als titel: "De Syrische burgeroorlog tot in Europa?"
Navertellen wat hij ons bijbracht kan ik moeilijk. Laat mij enkele aspecten aanhalen:
Hoe komt het dat oppositiegroepen zich bewapenen en overgaan tot de gewapende strijd?
Hoe komt het dat een gewoon normale jongen, ineens na een training een terrorist wordt?
Hoe zijn de verschillende bevolkingsgroepen in Syrië geografisch en religieus verdeeld?
Hoe lang moet een familie niet werken vooraleer ze het geld voor een mensensmokkelaar bijeen gespaard hebben?
Wat is de invloed van de grote landen en de buurlanden op het gewapend conflict?
Hoe kunnen we de vluchtelingen gastvrij opvangen?

De spreker is een gedreven man, die zijn publiek wist te boeien, ook al waren ze het niet altijd met zijn beweringen eens.
De slotfoto was een foto van een meisje dat vroeg: ‘Papa, waarom nemen we niet het vliegtuig naar Europa?’ Vluchten is zo gemakkelijk niet.

Weekje Griekenland

Zo op het einde van februari naar Athene. Het hoogseizoen is nog niet bezig. Het is er wel een stuk warmer dan hier. Ik maakte er een rustige week van. Geen lange trektochten, geen tours naar andere  Griekse steden. Gewoon wat zwerven in de Griekse hoofdstad en iedere dag een bijzondere activiteit, met name een museum bezoek.

VR 19 feb dag 1: de vertrekdag   KLIK
ZA 20 feb dag 2: naar de ruïnes op de Akropolis   KLIK
ZO 21 feb dag 3: naar het Akropolis museum   KLIK
MA 22 feb dag 4: naar de agora   KLIK
DI 23 feb dag 5: naar het archeologisch museum   KLIK
WO 24 feb dag 6: naar het Byzantijns museum   KLIK
DO 25 feb dag 7: met de teleferik   KLIK
VR 26 feb dag 8: de dag van de terugkeer.   KLIK

Foto's van de bezienswaardigheden zijn er genoeg op internet te vinden. De verschillende musea hebben hun eigen internetsites, met telkens ook een vertaling in het Engels. Wil je een en ander van de Helleense cultuur lezen, dan is er in het Nederlands genoeg op de wiki te vinden.
In mijn blog wil ik alleen maar mijn persoonlijke tijdsbesteding en impressies weer geven.
Klik daarvoor op een van de links hierboven.
Voor mijn persoonlijk fotoverhaal, klik hier.