Gwy wandelt

dinsdag 30 december 2008

Beste wensen voor 2009

Met deze foto van het busstation aan Gent Sint Pieters wil ik iedereen het beste wensen voor 2009.

Valt het eens tegen, zoals op die dag dat ik de foto nam, weet dan dat het niet blijft duren, en dat je door die tegenslag het doodnormale leven weer weet te waarderen.

Je ziet al die hijskranen tussen de spoorweg en de Fabiolalaan. Zij geven de toekomst gestalte.
Moge ook bij jullie een mooie tijd aankomen.
Posted by Picasa

vrijdag 24 oktober 2008

IML wandeltocht in de U.S.

Ik nam deel aan een wandel reis van IML Belgium naar de Verenigde Staten. De wandelvakantie begon op 10 oktober en duurde tot 20 oktober.
Een reis met 9 wandelingen in het oosten van de United States. We vertrokken op 10 oktober met de autobus naar Schiphol, en vlogen naar Boston. We waren met 31. Ginder werden we opgewacht door mensen van Walking Adventures International. Gary, Kathie en Debbie zouden ons tijdens de wandelreis begeleiden. Na aankomst reden we onmiddellijk naar Salem, een heksenstad in Massachusetts. Daar maakten we dan onze eerste wandeling in de Verenigde Staten. Na die betovering was het hoog tijd om het hotel op te zoeken. Het was een zeer lange dag. Velen van ons hadden de vorige nacht niet geslapen, en door het tijdsverschil duurde de dag 6 uur langer. We verbleven in een voorstad van Boston. De zaterdag reden we naar Boston. De stadswandeling ginder liet ons kennis maken met het ontstaan van de Verenigde Staten, met de strijd die de kolonisten voerden tegen de Engelsen. De volgende dag wandelden we in Princeton. Ik had er nog nooit van gehoord. Maar Princeton is ooit de hoofdstad van de Verenigde Staten geweest. Nu is het een universiteitsstad. Hier gaf Einstein les. De gebouwen hier zijn wat bescheidener. Geen hoge wolkenkrabbers, maar ruime houten eengezinswoningen. Wat een tegenstelling met ons volgend reisdoel: New York City. Mens .... wat is alles hier hoog en groot. Bigger is better. Voor een stadswandeling moet je hier heel wat tijd uit trekken. Zeg maar dat we 7 uur deden voor een wandeling van 10 km. Zoveel is er te zien. Zoveel indruk maakt het. Het is wel moeilijk voor onze begeleiders om de groep te samen te houden. Gary, onze gids, droeg de vlag van de Blankenbergse Tweedaagse. Dat was zo gemakkelijk om te volgen. New York is een drukke jachtige stad die bruist van leven. Al werden we bij het bezoek aan Ground Zero wel even stil. We zagen dat ook hier het leven zich herpakt. Op Bowling Green moesten we even de stier aanraken. Het aanraken van de stier brengt geluk op de beurs in Wall Street. En dat is precies wel nodig in deze dagen. Gelukkig zijn we hier om te wandelen, niet om te investeren. En gewandeld hebben we. Drie wandelingen maakten we in Manhattan. De Brooklyn Bridge en het Central Park, dat we zo goed kennen uit de televisie beelden van de marathon van New York, hebben we nu ook bewandeld. Onze wandelreis gaat door onder het motto: "Walk for fitness, fun, and fellowship". Tijdens de wandeltochten hebben we veel plezier natuurlijk, en de kameraadschappelijkheid wordt tijdens de verzorgde maaltijden extra in de verf gezet.Het hoogtepunt van de wandelreis is de wandel tweedaagse in Arlington. Arlington ligt aan de Potomac rivier. Aan de andere kant van die rivier ligt Washington DC. De hoofdstad van de United States is ons wandeldoel tijdens het U.S. Freedom Walk Festival. We wandelen er samen met de Amerikanen, met Finnen, met Japanners, met Koreanen... Wandelaars uit 14 landen wandelen hier te samen. In zijn toespraak vestigt Luc er de aandacht op dat wandelen goed is voor de fysiek, en – wat zeer belangrijk is – bijdraagt tot de mutual understanding. Te samen wandelen betekent samen met elkaar optrekken. Tijdens de slotceremonie komt ons wandelgezelschap ook naar voren. Ook wandelaars uit ons gezelschap ontvangen de medaille van Pan Pacific Walker. Als wandelaar kiezen we elk voor onze eigen afstand. Iets kiezen betekent ook iets laten. Wie de lange afstand kiest, neemt niet altijd de tijd om alles te bekijken. Wie de korte afstand kiest, komt niet op veel plekken. De laatste dag maakten we dan nog met de autobus een rondrit om verschillende monumenten en musea te bezoeken. En in de namiddag van die 20ste oktober reden we naar Dulles Airport.
Die wandelreis in de Verenigde Staten is een ervaring die ons zal bijblijven.
Posted by Picasa

zondag 5 oktober 2008

Zwart

Een zwart geklede man fotografeert een zwart geklede vrouw op de Zwarte Ruiter tocht in het kleine gehuchtje Overslag in Wachtebeke.
Wil je zien welke foto hier genomen is ?
Klik dan hier op :
http://walking-bears.skynetblogs.be/post/6315282/05-oktober-2008--wachtebeke--overslag
Posted by Picasa

zondag 28 september 2008

Voettochten van 100 km.

Met mijn voettocht bij Luc, sluit ik mijn 100 km wandelingen in 2008 af.
Ik heb er 5 gedaan dit jaar:
  1. De Nacht van West-Vlaanderen vanuit Torhout op 20 juni

  2. Marche en Thudenie vanuit Binche op 3 juli

  3. Dodentocht vanuit Bornem op 8 augustus

  4. OXFAM Trail Walk vanuit Eupen op 30 augustus

  5. Wandelen met Luc vanuit Beerse op 26 september


Het waren telkens mooie en goed verzorgde voettochten.
Ik neem mijn petje af voor de inrichters.
Je moet het maar organiseren, en zoveel mensen bereid vinden om te helpen.

donderdag 11 september 2008

Bij de Kadees in Aalst

Op donderdag 11 september bewandelde ik de nazomertocht van de Kadees in Aalst. In het 2 de traject van die tocht zag ik 2 wandelaars een kapelletje binnen gaan.
Zij neemt de foto's. Hij maakt notities. Ze zorgen voor de verslaggeving van hun eigen clubblad.
Zo mensen als Etienne weten de wandelsport goed te promoten. Door hun verslagen weten ze anderen te enthousiast te maken om ook midweekwandelingen te doen.
Lees het verslag van Etienne in de wandelgazette. Klik hier

woensdag 3 september 2008

Ontbijt in Eupen


OTW_024
Originally uploaded by Oxfam Trailwalker Belgium.

Hier zitten we op zaterdag 30 augustus. We hebben net ontbeten. Het wordt stilletjes aan licht. Om 7 uur zullen we starten met OXFAM Trail Walk.
We vormen team 66. En hebben als naam "De Doetjes" gekozen.

Informatie over de OXFAM Trail Walk vind je hier: http://www.oxfamtrailwalker.be/

Lees ook mijn wandelervaring op mijn blog bij Skynet. Klik hier.

maandag 18 augustus 2008

zaterdag 16 augustus 2008

Er is leven na de dood

De Dodentocht is telkens weer een hele belevenis. Dag en nacht stappen. Uren onderweg zijn om aan te komen waarvan een mens vertrokken is. Maar wat ge niet allemaal meemaakt ondertussen. Ik doe het voor de gezelligheid en de contacten. Een ander doet het om sportieve redenen. Zeer tof vind ik de groepen of de groepjes die te samen onderweg zijn, die elkaar steunen en motiveren.
De laatste honderd meters waarin een mens als het ware naar de aankomst geapplaudiseerd wordt, betekenen een glorieus moment.
Meer van mijn wandelervaringen op mijn blog bij Skynet, klik hier .

maandag 21 juli 2008

De vergane glorie van de abdij van de els

Even een paar vertalingen om te beginnen. De els noemt in het Engels the alder. Het franse woord ervoor is Aulne.
Toen ik in la Thudenie, dit is de streek van Thuin op wandel was, kwam ik daar ineens ruines tegen. Op zichzelf niet vreemd. Er zijn meer ruines. Maar nu werd ik getroffen door de naam. Het zijn de ruines van de abdij van de els. Vroeger heeft hier aan de Samber een grote abdij gestaan. De resten ervan zijn nog altijd opzienbarend. Het moet geen kleine abdij geweest zijn.
Het is niet vreemd dat er aan de Samber veel elzen groeien. Hier hebben de elzen hun naam gegeven aan een abdij die in de 7de eeuw gesticht is. Er waren hoogtepunten en dieptepunten in de geschiedenis van de abdij.
De abdij heeft het ancien regime niet overleefd. De abdij is in brand gestoken in de Franse revolutie. Een instelling die ooit een streek tot ontwikkeling bracht bleek nu verdere vooruitgang in de weg te staan, en had de haat en de woede van een verknechte bevolking opgewekt.
Nu vormt het erfgoed.
Voor mijn voettocht die ik in het land van Thuin aflegde, klik op mijn artikel over de 100 km van Binche hier.

woensdag 16 juli 2008

Stap veilig

Bij een wandeling in Bassevelde kreeg ik van de inrichtende club, De Trekvogels, een interessant boekje. Het draagt de titel "Veilig op stap" .
Best interessant om door te lezen, en zo te weten hoe men zich in het verkeer moet gedragen. Een wandelaar respecteert altijd het verkeersreglement.
Kijk in je eigen omgeving: Heb je ooit al een wandelaar door het rood licht zien stappen ? Neen hé. Wel ik ook niet.
Kijk naar de nachtwandelingen. Iedereen draagt zo een reflecterend jasje. Voor alle zekerheid zegt de organisatie dan toch nog altijd dat men een fluo-jasje moet dragen.
Er zijn dingen die iedereen weet. Maar niemand weet alles, en het is goed om de kennis even op te frissen.
Op de site ikbenvoor.be is daarover veel, om niet te zeggen alles, te vinden.

maandag 14 juli 2008

Wandelmee lang geleden

lichtaart38
In mijn Photobucket vond ik nog deze foto. Ik denk dat Manuella de foto genomen heeft bij een bijeenkomst in Lichtaart op 20 november 2004. Wat lijkt dat al lang geleden!
Sommige wandelaars ontmoet ik nog. Anderen heb ik uit het oog verloren.

maandag 7 juli 2008

Ik heb een vogel gezien

... en meer dan een. Zondag nam ik de lijnbus naar Lokeren. Ik wou wel meewandelen in de Molsbroektochten.
Lang geleden, voor ik het clubwandelen leerde kennen, wandelde ik ook veel. En toen was de Molsbroek een van mijn geliefde wandelplaatsen. De Molsbroek is een groot beschermd natuurgebied aan de Durme. De zwarte els voelt er zich thuis, en ook de vele vogels. Het is echt de moeite om tijdens de wandeling stil te staan en over de plassen en moerassen te kijken. Krijsende meeuwen kondigen het waterrijle gebied aan, en eens in het natuurreservaat is het genieten van de vele ganzen en meerkoeten. Het is om de watervogels te zien, dat ik deelnam aan de tocht. De Reynaertstappers uit Belsele richten deze tocht al voor de 16de keer in. En ze doen hun best om de wandelaar een uitgelezen parcours aan te bieden. De kortste afstand was 6 km, de langste 30 km. Ik zelf koos voor de 23. Behalve de Molsbroek bewandelen wij in een extra lus de gemeente Waasmunster, om meer precies te zijn het kerkdorp Ruiter.
En onder de 1445 wandelaars waren er ook veel vogels. Bij het buitengaan zag ik een groepje Trekvogels aan een tafel in de kantine. En op de lijst die aan de deur ging, las ik dat we met 60 Kwartels aan de tocht deel genomen hebben.
De website van de Reynaertstappers is: http://users.skynet.be/reynaertstappers.belsele/
Ik heb wat foto's geplaatst op Photobucket. Klik hier

Mijn fotoreeks van de MESA 2008

Klik op de foto om naar Photobucket te gaan. Daar kan je mijn reeks bekijken.
Photobucket Album
Nog een laatste klim

Een douche als cadeau

Onze pastoor is 40 jaar priester. Priester geworden in de woelige 68-jaren, stelt hij zich nu ten dienste van onze parochie, of beter gezegd van drie parochies.
Het feest was op zaterdag 5 juli 2008. Zijn huis werd versierd. In de Eucharistie viering benadrukten de aanwezigen zijn jubileum.
De foto hierbij is genomen door Marc. Voor zover ik weet heeft Marc zijn reeks niet publiekelijk op het internet geplaatst. Hij bereidt wel een CD voor.
Een anecdote uit de receptie achteraf, wil ik vermelden. De pastoor woont in de pastorij. Dat oogt van buiten ruime en groot. Maar, er is niet eens een douche cel in. Iedere keer dat de pastoor op reis ging, zei hij: Dat is toch gemakkelijk, zo een douche. Dus hebben we hem een douchecel als geschenk gegeven.

zondag 6 juli 2008

Ezels in de nacht

Vrijdag avond was het druk in de feesttent op de Hasselstraat in Bassevelde. Het is kermis. Bolders laten hun dikke schijf rollen op het terrein naast de tent. Een hele schare ezelfanaten is bijeengekomen. Kinderen kunnen een toertje maken op een ezel. En bij dat bont gezelschap voegen zich een 300-tal wandelaars. Meer dan 200 van die wandelaars kiezen voor de 50 km voettocht. Daar zijn ik en 2 van mijn zonen ook bij. We gaan er een gezamenlijke tocht van maken. We hopen om 6 uur in de ochtend binnen te zijn. Om 20 uur wordt het startsein gegeven. De meute wandelaars volgen 7 ezels. En na een honderdtal meter neemt ieder zijn eigen tempo.
De parcoursmeester heeft mooie trajecten uitgewerkt. We lopen over het gras en langs de kant van weiden. Zeer leuk is dat de rustposten net als vorig jaar aangeduid zijn met een verlichte ezel. Zolang het nog licht is, valt dat niet op, maar in het holst van de nacht biedt dat lichtpunten in de duisternis. Als de vermoeidheid begint te wegen, vormt dat een doel om naar uit te kijken. En dat zeker omdat in de rustposten vriendelijke medewerkers de wandelaars van een drankje en een hapje voorzien. Het mag wel eens gezegd worden. Wij steken de nacht door. En de helpers doen dat ook. Dank zij hun inzet hebben wij een goede service.
Het is droog en tamelijk licht, niet zo fel donker. Toch hebben we de zaklantaarn nodig. We moeten de boomwortels ontwijken. In het gras lichten we bij om te zien waar we onze voeten moeten plaatsen. Zeker als we langs de beken en de watergangen lopen is wat extra licht nuttig. Wel gemakkelijk is, is dat de inrichters de pijlen voorzien hebben van lichtreflecterende stroken. Desondanks zijn we toch 2 keer fout gelopen. Attente medewandelaars riepen ons dan evenwel snel terug. Zelf hebben we ook een keer andere wandelaars moeten terugroepen. Ja, overdag kan je zodanig lopen babbelen, dat je een pijl over het hoofd ziet. 's Nachts is dat nog erger. Het behoort tot de charmes van het nachtelijk wandelen. Een andere leuk aspect is trachten te raden, waar we op een bepaald moment zijn. Die verlichte weg ginder in de verte ? Zou dat de weg van De Triest naar Assenede dorp zijn? Of waar zou de rustpost zijn. Wanneer krijgen we dat ezeltje te zien?
Als je eens een nachtje zonder slaap kan permitteren, moet je zeker zo eens een nacht tocht mee stappen.

zaterdag 5 juli 2008

Om 6 uur in de ochtend

Zaterdag 5 juli. Het is 6 uur 's morgens gepasseerd. We hebben de laatste rust van de nachtelijke 50km-voettocht achter de rug. Het eindpunt nadert. Tussen de laatste rust en de tent is het maar 3,5 km meer.
Het zit nochtans goed in de benen. Ook die laatste kilometers moeten gestapt worden.
Een groepje wandelaars is wat fitter dan wij, en heeft ons zo net gepasseerd.
Straks wacht ons in de feesttent een ontbijt van eieren met spek. En dan kunnen we huiswaarts.
We hebben een mooie tocht bij de Trekvogels kunnen mee stappen. Iets meer dan 300 wandelaars waren gisteren avond gestart. Het weer zat ook goed mee. En het parcours was ronduit fantastisch.
Echt de moeite om mee te doen.
Posted by Picasa

Dappere Roosmarijntjes

Op de Ezeltocht rondom Bassevelde waren ook 2 van de Roosmarijntjes op wandel.
We ontmoetten hen in de rustzaal in Assenede. Ann en Heidi namen deel aan deze nachtelijke 50-km wandeling van De Trekvogels.
Zij oefenen zich voor de OXFAM Trail Walk. Als team 53 nemen 3 zusters en 1 schoonzus deel aan deze tocht in de Hoge Venen.
In de aanloop daartoe heeft dat familiegroepje op zaterdag 12 juli nog een spetterend evenement. Meerdere groepen komen optreden. Ze hebben o. a. de Propere Fanfare van de Vieze Gasten, naar Zelzate gehaald. Plaats van het gebeuren is het scoutsterrein op de wijk "De Katte" in Zelzate.

vrijdag 4 juli 2008

Ezels in Bastogne. Ezels in Bassevelde

Vorige week stapte ik de MESA mee. We eindigden deze vierdaagse in Bastogne. Daar aan de voormalige spoorweg grazen nu ezels.

En straks stap ik de Ezelstocht mee. Dat is een nachtelijke tocht van 50 km, in Bassevelde. De Trekvogels richten deze voettocht al voor de 2de keer in. Om 20 uur starten we. Om 6 uur morgen vroeg hopen we aan te komen.

donderdag 22 mei 2008

Standbeeld voor de gesneuvelden


Op de grote markt van Zelzate staat het standbeeld voor de gesneuvelden. Links zie je de foto die ik vandaag nam. Rechts is een scan van een oude postkaart. Het is een uitgave van huis Blondine. Blondine stopte met haar winkel in 1978. De foto moet dus zeker ouder zijn. Ik vraag me af of de bomen op mijn foto dezelfde zouden zijn als de jonge bomen op de postkaart.
Posted by Picasa

dinsdag 20 mei 2008

Met de Wase Steinbockvrienden in Moerbeke

Photobucket Album
Schaduw rijk
Dinsdag 20 mei nam ik bus 49 naar Moerbeke-Waas. De Wase Steinbockvrienden zijn een wandelclub uit Sint-Niklaas, en die richten vandaag hun Heidebos wandeling in. Heerlijk om er naar toe te trekken, en ginder lekker rustig te stappen.
Klik op de foto, om naar mijn fotoalbum te gaan.

2daagse van Diekirch

Photobucket Album
Kasteelruine in Beaufort

Op zaterdag en zondag 17 en 18 mei 2008 wandelde ik in de Tweedaagse van Diekirch. Twee mooie dagen door de valleien en de bossen aan de Sure.

maandag 28 april 2008

In de voorbereiding van de voetreis naar Santiago de Compostela heb ik veel boeken gelezen. Vrienden en kennissen hebben me hun boeken laten lezen. Ik heb nogal wat in bibliotheken gesnuisterd. En ik heb zelf ook wat boeken gekocht.

Hieronder volgt een overzicht van de boeken, die ik thuis heb over de camino vaar Santiago de Compostela

Auteur

Titel

Subtitel

Uitgeverij

Jaar uitgifte

Opmerking

Verwante URL

Asociación Galega de Amigos do Camino de Santiago

O Camiño Primitivo

Guía Práctica do Peregrino


2008 of vroeger

vouwblad

www.amigosdelcamino.com

Dietrich Höllhuber

Wandelgids Spaanse St.Jacobsroute


ANWB

2003

Wegbeschrijvingen. Ook geschiedkundige informatie

http://www.tweevoeter.nl/boeken/anwb_wandelgids_santiago.php

Corry Catteeuw

Zintuigen op de Camino


CTT-international nvba

2007

Dagboek

http://www.bloggen.be/corrycatteeuw/

Xunta de Galicia, Dirección Xeral de Tursimo

The Fisterra-Muxia Way



2008

Brochure

http://www.santiagoturismo.com/camino/

Thomas Rubico

Van Stoepe naar Santiago

In 116 en enige haiku's en 5.500.000 voetstappen

De Eeclonaar

2006

Gedichtenbundel

http://gwy.skynetblogs.be/post/3861889/para-que-anden-manana-su-propio-camino

Gabriel Van Hauwermeiren

100 dagen stappen nar Santiago de Compostela


Halewijn

2003

Dagboek

http://www.westhoek.be/info/ned/algemeen/Books/pages/compostella.htm

Chris De Saveur

Mijn Camino, een pelgrimsverhaal



2005

Dagboek

http://www.camino-chris-de-saveur.be/

Carine Van den Bossche

Mijn Camino met William



? 2000 ?

Dagboek


Paul Coelho

De pelgrimstocht naar Santiago

Dagboek van een magier


2005 (1ste druk in 1993)

Roman, eerder verchenen onder de titel: De weg naar het zwaard.

www.paulocoelho.com

Jan Witte

Historische route: Santiago de Compostela


Elmar

2007

Reisgids

http://gwy.skynetblogs.be/post/4682642/historische-route

? Dienst Toerisme van Spanje ?

Mapa del Peregrino
El Camino de Santiago


Editorial Everest

2004

Kaart en brochure met de herbergen langs de Camino

http://www.tourspain.be/accueil_nl.htm

Norbert Ohler

Pelgrimsstaf en Jakobsschelp

Pelgrimstochten in de Middeleeuwen en in de Nieuwe Tijd

Averbode

2001


http://www.averbode.com/religie/index.php?pageID=90

Toerisme van Spanje

De Pelgrimswegen naar Santiago


Turespaña

2004

Brochure

http://www.tourspain.be/accueil_nl.htm

Dirk Aerts en andern

De Pelgrim


Vlaams Genootschap van Santiago

Jaargang 2007

Jaargang 2008

Driemaandelijks tijdschrift

http://www.compostelagenootschap.be/

Joop van der Meulen

Praktisch Pelgrimeren

Naar Santiago de Compostela

Nederlands Genootschap van Sint Jacob

3de druk, 2007


www.santiago.nl


maandag 14 april 2008

De versteende pelgrim

Inkomst herberg LogroñoOp 14 maart ben ik aan de Camino naar Santiago de Compostela begonnen.
Op 20 maart, Witte Donderdag, verbleef ik in de herberg van Logroño. Een medepelgrim zat er als versteend bij.
Lees een aantal van mijn indrukken, in mijn andere log. Klik hier.
Bekijk mijn route op Google Maps. Klik hier.
Op 12 april was ik weer terug thuis.

zondag 13 april 2008

Nog een bloggende Kwartel


Iemand waarmee ik al 100-den kilometers afgewandeld heb, is nu ook beginnen bloggen.
Neem een kijkje op de blog van J. Walker. Klik hier.
Want wandelen, doe je nooit alleen.

maandag 10 maart 2008

De 14de maart vertrek ik

Zaterdag de 15 kom ik met de autobus in Bordeaux aan, en dan neem ik de trein naar Saint Jean Pied de Port.
Daar zal dan zondag de 16de mijn camino beginnen.
Ik lees nu het dagboek van Corry Catteeuw op blz. 141:
"Voor € 7,00 kan ik me installeren en douchen. Er zijn te weinig douches en
het duurt een tijd vooraleer ik aan de beurt ben. Ondertussen laat ik mijn was
doen (€2,20). De honger leidt me naar de overliggende bar waar ik een broodje
ham eet (€4,00) met een koffie (€1,00). Onderweg zie ik een aantal pelgrims
aankomen per taxi, zwaar hinkend bij het uitstappen. Ik heb er geen oordeel
over."
Zelf hoop ik de tocht te voet te doen. Opgeven is een woord, dat ik uit mijn woordenboek geschrapt heb.

zaterdag 5 januari 2008

De slag om de Kemmelberg

2007-12-26 In het spoor van de Franse soldaten
Het zijn korte dagen zo op einde van 2007. Dit betekent dat een dagwandeling maar een uur of zes kan duren , m.a.w. iets beneden de 30 km moet blijven. Voor vandaag, 26 december 2007, heb ik een dagtocht gepland in drie episodes.
  • Een intro stuk met een avontuurlijke afdaling naar de Douve
  • Een verhalen wandeling in Loker en Kemmel
  • Een uitloop stuk waarbij ik weer de aarden wegen en hoogte verschillen op zoek.

De hoofdmoot van mijn dagwandeling is gebaseerd op een veldslag die in april tot september 1918 uitgevochten is. Het is een wandeling uit een boekje dat ik deze zomer gekocht heb.
Een wandeltocht tussen Kemmel en Loker in het spoor van de Franse soldaten. Het boekje bevat verschillende fragmenten uit dagboeken, en persoonlijke belevenissen.
Het is een boekje uit de reeks “Verhalen voor onderweg” van het Regionaal Landschap West-Vlaamse Heuvels v.z.w. De boekjes zijn voorzien van een ringband, zodanig dat ze gemakkelijk open blijven op een bladzijde. Ideaal om mee te nemen tijdens de wandeltocht. Achterin zit een uitvouwbaar kaartje. Om de verschillende punten te lokaliseren is gebruik gemaakt van de knooppunten van het wandelnetwerk Heuvelland. Op het kaartje staan dan telkens letters. Die letters verwijzen dan in het boekje naar de historische feiten, naar een belevenis. In het boekje staan ook verschillende foto’s van hoe het eruit zag tijdens of vlak na de wereldoorlog.

Voor de 1ste episode van de tocht heb ik de kaart van het wandelnetwerk Heuvelland gebruikt. Ik vertrek uit Westouter, vanaf de Vitsemolenhoeve. Mijn instappunt ligt tussen knooppunt 3 en 4. Veldwegen, aarden paden leiden door bosjes en langs steile hellingen. Ik bestijg de Zwarte Berg, daal af naar de Douve, stijg weer naar de Rode Berg. En dan stap ik richting Loker. De knooppunten zijn: 4 - 96 - 95 - 10 -12 - 13 - 39- 40 -41 - 43 - 44 . Het moeilijkste stuk hierin is het stuk tussen 13 en 39. De afdaling is opletten. Het is echt steil naar beneden. Gelukkig zijn er met stukken boomstam trappen gemaakt. Het is pijnlijk om hier te vallen. Maar een blauwe plek en een bemodderde jas kunnen het wandelplezier niet bederven. Dan stijgt het naar de Rode Berg, langzaam doorheen een wijngaard. Ik loop onder de kabelbaan. Aan de kapel van Sint Godelieve ben ik weer boven. En dan weer een afdaling. Het pad van 41 naar 43 loopt doorheen een natuurgebied. Een afdaling langs trappen en houten knuppelpaden. Ik sluit de 1ste episode af op de dorpsontmoetingsplaats in Loker.

De tweede episode is de 10 km wandeling van het boekje. Een wandeling met het verhaal van de oorlog in april tot september 1918. Het gebied dat ik nu bewandel lag in de frontlijn. Fransen en de Duitsers bevochten elkaar om 800 m land te veroveren. Op de route ligt een Franse militaire begraafplaats. De resten van 5294 militairen liggen hier. Hoe wreed is de oorlog. Slechts van 57 is de naam gekend. Ik kan me niet voorstellen hoe het er nog geen 100 jaar geleden in het Franse leger aan toe ging: 5247 soldaten zijn de dood ingejaagd, en men kent niet eens hun naam. Kemmel was evenals Loker tijdens de wereldoorlog totaal vernield. Alles wat ik nu zie, is na de oorlog weder opgebouwd. De Kemmelberg was ondertunneld door de krijgsmachten. In de wandelroute zijn de bunkers op de Lettenberg opgenomen. Op bladzijde 36 van mijn boekje staat dat hier een Calvarieberg met kruisgang opgericht is ter herdenking van de oorlogsslachtoffers. Ik zie dat van deze kruisgang, enkel nog de palen overblijven. De wandeltocht gaat nu verder naar de Scherpe Berg. Hier was een commandopost van het Engels leger gevestigd. Nu zit ik hier op een bankje mijn boterhammen op te eten. Een paar mountaunbikers komen er ook bij zitten om hun lunch te verorberen. Wat een vredig maal, lang na al dat oorlogsgewoel. Ondertussen is de wandeltocht bijna ten einde. Ik kijk uit op de Bruloze. Loker dorp en verder naar Frankrijk op. Aan deze as was op 20 april 1918 de Duitse aanval gestopt. De oorlog was toen nog niet te einde.
Zo een thematische wandeling is wel wat. Ik wil het ieder aanbevelen. Je leert de wandelstreek op een andere manier kennen.
De colofon van het boekje, vermeldt dat reacties welkom zijn bij cultuur@heuvelland.be . Dat zal ik zeker doen.

Toen ik in Loker aan de wandeling begon, zag ik andere wandelaars vertrekken. Nu ik weer op de dorpsontmoetingsplaats kom, stonden daar weer wandelaars naar de info borden te kijken. Ondanks het feit dat het december is, komen de toeristen toch af. Ook ik dus. Voor de derde episode heb ik weer wat onverharde wegen uitgekozen. Als knooppunten heb ik genoteerd: 10 -56 - 57 - 67- 66 - 42 - 62 - 41 - 40 - 39 - 38 - 35 - 33 - 25 - 24 - 11 - 10 - 19 - 1 - 2 - 3. Dat lijkt lang maar is niet eens 10 km. Soms liggen de knoppunten dicht bij elkaar. Ik wandel vanuit Loker langs de Galooie naar Eeuwenhout. Dan volgt een ommetje langs het domein Behaegel. Dat is niet publiek toegankelijk, en zo te zien staat er een grote villa op. De Oude Bellestraat is moeilijk begaanbaar. En dan blijft zo, ook als het pad afbuigt naar de Douve. Dan stijg ik weer naar boven. Het pad voor de wandelaars en de mountainbikers is verlegd. Waar het vroeger lag, is nu natuur in herstel. Ik stijg naar boven en kom aan de Sint Godelievekapel uit. En nu maak ik nog een dalende tocht door het Hellegat en het Kotje Piepersbos naar Westouter terug.

Van mijn dagtocht door het Westvlaamse Heuvelland ben ik nu echt tevreden: een beetje avontuur, een mooie verhalenwandeling, en geschiedenis die weer tot leven komt. Een wandeling van zo een uur of zes. En ik was voor de donkerte weer terug.

Kerst 2007: Middernachtsmis op de Catsberg

Maandag 24 december 2007: Naar de Middernachtsmis op de Catsberg.
In de loop van de namiddag is David ook in de richting van Poperinge gespoord. Na wat problemen door lange wachttijden in Gent en Kortrijk kwam hij toch om half zeven in het stadje. Ginette wachtte hem aan het station op en bracht hem bij ons in Westouter.
Het avondmaal begon met kaashapjes en stukjes worst met een glas Pinot de Charentes. En dan was het tijd voor de kerstfondue. Verschillende soorten vlees. Verschillende slasoorten, Verschillende sausjes. Lekker gezellig met zijn vijven rond de fonduepan. Om het geheel af te sluiten aten we ijstaart.
Eigenlijk wou ik nog naar de middernachtmis. In Westouter zelf was er geen kerstmis om middernacht. Ik het vlakbij gelegen Loker wel. En ik had ook gelezen dat er in de abdij op de Catsberg een mis om middernacht was. Daarboven op die berg in het noorden van Frankrijk trokken we heen. Lekker te voet, voor een kilometer of 6 a 7. Om 10 uur vertrokken David en ik. Fluojasje aan, en daarbij droeg ik een rood knipperende lamp op de rug. David had zo een lichtgevende armband om. We zouden wel zichtbaar zijn op de donkere wegen. En de maan was zo vol, dat we niet eens een lamp nodig hadden, zo klaar was het. We gingen langs Berthen en dan de berg op. Iets na 23 uur waren we op de Catsberg. Het hekken van het klooster stond open, en we konden zo naar binnen. We gingen via de kloostergang naar de kerk. Daar was het licht en sacrale muziek De vigilie was nog bezig. Omdat we zo vroeg waren, konden we zo plaats nemen.
Langzaam vulde zich het voorgedeelte met de kloosterlingen. Wij de bezoekers, zitten achterin. 7 rijen voor zo telkens een 15-tal mensen zijn er. Een pater vraagt aan de mensen die geen zitplaats gevonden hebben om naar boven te gaan. Er is zo een soort balkon, van waaraf ook de dienst kan gevolgd worden. Van achterin de kerk komt dan de processie van celebranten naar voren. De abt met zijn staf is de laatste van de stoet.
We zijn in Frankrijk, de viering is dan ook in de Franse taal. Dat maakt het wat moeilijk om te volgen. Gelukkig heeft een mens niet altijd de tekst nodig. De muziek klinkt toch wel, Cette nuit nous chante la naissance Ou Dieu met au monde son amour. De Latijnse teksten, als Kyrie eleison, zijn hier ook. En de rituëlen van recht staan, zitten, knielen, buigen, volgen hun gebruikelijk patroon.
Na de vredeswens en de communie zingt het koor een kerstlied uit de XVIde eeuw. Het orgel begeleidt, en een non ondersteunt het gezang met een houten fluit.
En na de middernachtmis, gaan David en ik weer in de richting van de Vitsemolenhoeve. We kunnen nu de Catsberg afdalen. Een voettocht van een uur, brengt ons naar de vakantiewoning terug.
Het klooster op de Catsberg, is ook op het wereldwijde web aanwezig.

dinsdag 1 januari 2008

De Wandelgazette

Je hebt het allicht al gemerkt. Er is stilletjes een nieuwe verzameling van wandelervaringen in wording.
Onder de paraplu van AKTIVIA wordt nu een klare kijk geboden op het Vlaamse wandelgebeuren. De aandacht gaat daarbij ook naar de verschillende facetten van de werking van de wandelclubs.
Hou het in de gaten op: www.wandelgazette.be